---

در این پژوهش سعی شده که ارتباط بین چسبندگی پوشش به زیرآیند (در دوره‌های خشک و تر) با تغییرات رفتار حفاظتی آن بررسی گردد. برای تحلیل این رفتار از خواص ویسکوالاستیک پوشش‌ها استفاده شده است. برای این منظور از یک نوع پوشش اپوکسی (Araldite GY ۷۸۳) که با مخلوطی از دو نوع سخت کننده ی متفاوت (سیکلوآلیفاتیک پلی آمین و پلی اتر پلی آمین) بعنوان عامل پخت در ۴ درصد اختلاط متفاوت ( ۸۰-۲۰ و ۵۰-۵۰ و ۳۰-۷۰ و ۱۰-۹۰ ) استفاده شده است. پوشش‌ها بر سطح زیرآیند فولاد نرم اعمال شده و در دستگاه کابین رطوبت به مدت ۳۰۰ روز در معرض رطوبت و دمای ۴۰ درجه سانتیگراد قرار گرفتند. در فواصل زمانی مشخص آزمون چسبندگی (درحالت تر و پس از خشک شدن) انجام شد. خواص ویسکوالاستیک پوشش ها، تراوایی نسبت به بخار آب، چسبندگی در حالت تر و بازیابی چسبندگی نمونه‌ها با نتایج حاصل از آزمون طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی مقایسه گردید و تاثیر عوامل مختلف بر رفتار حفاظتی پوشش بررسی شد. نتایج نشان داد که نمونه ی ۸۰-۲۰ که رفتار حفاظتی مناسبی در ابتدای دوره دارد (|Z| =۱۰۱۰ Ω cm۲) و مدول الاستیک بالاتر (MPa ۱۲۷۵) و تراوایی کم تری نسبت به سایر نمونه‌ها (gr/m۲hr ۳۰۸/۰) دارد بر خلاف انتظار، رفتار حفاظتی خود را طی زمان از دست می دهد در حالی که نمونه ی ۱۰-۹۰ با مدول الاستیک پایین تر (MPa ۴۶۵) و تراوایی بالاتر (gr/m۲hr ۵۹/۲) که در ابتدا رفتار حفاظتی متوسطی (|Z| =۱۰۷ Ω cm۲) دارد در در طول زمان رطوبت دهی، رفتار حفاظتی خود را حفظ می کند. داده‌های مربوط به تعیین مدار معادل نمونه‌ها نشان داد که مقاومت انتقال بار در مدت رطوبت دهی، در نمونه ی ۸۰-۲۰، ۴ مرتبه ی ۱۰تایی کمتر شد ولی این مقاومت در نمونه ی ۱۰-۹۰ و در همان زمان فقط ۱ مرتبه ی ۱۰ تایی کاهش یافت. علاوه بر آن افزایش ظرفیت خازنی لایه ی دوگانه در نمونه-ی ۱۰-۹۰، ۱۰ برابر شد در حالیکه این افزایش در مورد نمونه ی ۸۰-۲۰، ۱۰۳ برابر بود. این نتایج نشان داد که افت خواص حفاظتی در نمونه‌های مورد آزمون در زمان رطوبت دهی از تراوایی پوشش‌ها تابعیت نمی کند و تنها در زمان اولیه تابع تراوایی می باشد. اما نتایج حاصل از آزمون چسبندگی افت شدید چسبندگی برای نمونه ی ۸۰-۲۰ و دوام چسبندگی برای نمونه ی ۱۰-۹۰ را نشان داد که بیانگر ارتباط مستقیم رفتار حفاظتی پوشش با دوام چسبندگی آن می باشد.